Web fonts. Od przybytku głowa nie boli?

Lubię dobre, klubowe templatki. Do tej pory za najfajniejsze uważałem szablony od Rocketthme, ale po ostatnich paru* wdrożeniach szablonów od Goodlayers, musiałem mocno zrewidować własne podejście do tego tematu; Uruchamiając równolegle dwa różne serwisy, jeden na szablonie od RocketTheme a drugi od Goodlayers, dotarło do mnie, że szablon od Goodlayersów, choć nie ma takich wodotrysków i feature jak ten Rocketowy, ale praca przy nim jest zdecydowanie przyjemniejsza. Szybsza i sprawniejsza. Nic się nie wywraca (co zdarza się szablonom od Rocketów), ma świetnie przygotowaną dokumentację i po prostu – działa.

Klik – działa. Klik – działa.
Niby nic, a jednak wiele.

Jeden problem jednak nie daje mi spokoju; Web Fonts od Google. Choć na stronie projektu konkretnie nazwane fonty wyświetlają polskie znaki – po uruchomieniu ich w serwisie – fonty z polskimi ogonkami dobierane są z zupełnie innego kroju. Zarówno w tytułach jak i akapitach tekstu – wygląda to absolutnie nieprofesjonalnie.

W moim dzisiejszym przypadku, Klient wyraźnie zaznaczył: font bezszeryfowy. Dlatego, podpierając się samplami, przygotowałem kilkanaście propozycji. Ku naszemu zaskoczeniu, po wybraniu ich z rozwijanej listy i aktywacji w szablonie – te fonty nie wyświetlały polskich znaków. Dodatkowo, w kilku przypadkach font, który na stronie projektu prezentował się jako bezszeryfowy, na stronie dostawał szeryfów. A polskie ogonki i tak wyświetlał z innego zestawu. Trochę słabo.

Po przejrzeniu w ten sposób kilkunastu fontów, postanowiłem zapytać Wyszukiwarkę – Co robić. Jak żyć? Pierwszy wynik okazał się strzałem w dziesiątkę; NetWizards pozwolił mi wybrać odpowiedni krój i faktycznie, był to font z polskimi znakami. Ciekawe, że na jeden krój bezszeryfowy przypada kilkanaście (kilkadziesiąt) fontów z szeryfami, ale rozumiem, że taka moda. Dziki zachód i duży rozmiar ma większy Cool Factor.

Na koniec dwa słowa nawiązujące do tytułu: Producent szablonu chwali się, że dostępnych jest 450 Google Fontów do wykorzystania. Po przejrzeniu dwudziestu paru, bezskutecznie szukając fontu z polskimi ogonkami, byłem zirytowany. Świadomość, że tych fontów mam do przejrzenia jeszcze co najmniej 430, dodatkowo podcinała skrzydła; Czas, który powinien być poświęcony na wypełnianie serwisu treścią, schodził na bezmyślnym klikaniu w nadziei, że może ten, że może tym razem…

Zamiast tych 450, z których przydatnych dla mnie było pewnie 5 (starannie ukrytych w tym zalewie wątpliwej przydatności darmowości), wolałbym 50, ale przygotowanych tak, jak należy. Doskonałym rozwiązaniem byłaby również aktualna (i często aktualizowana) strona z listingiem i podglądem każdego kroju Google Fontów – coś, co zrobił NetWizards na swoją, mniejszą skalę.

—
Przypisy
* – Para, czyli dwa.